"Into The Wild"
"Dwa lata wędruję po świecie. Żadnego telefonu, żadnego basenu, żadnych domowych zwierzaków, żadnych papierosów. Totalna wolność. Esteta, podróżnik którego domem jest droga. Uciekł z Atlanty. Nie będziesz powracał, pamiętaj sobie, najlepiej jest na zachodzie. Teraz, po dwóch latach wędrówki, nadchodzi najważniejsza i największa przygoda. Ostateczny bój, aby zabić fałszywe istnienie wewnętrzne i zwycięsko zakończyć rewolucję duchową. Dziesięć dni i nocy w pociągach towarowych i autostopem przywiodło go na wielką, białą północ. Nie będzie już zatruwany przez cywilizację, od której ucieka; wchodzi samotnie w krainę, by zagubić się w dziczy. Alexander Supertramp, maj 1992"
Urodził się i umarł . 12.02.68 - ok 18.08.92 ...w międzyczasie jednak dał świadectwo wiary w swoje przekonania, przede wszystkim umiłowania Prawdy i Wolności a także potępienia dla przesytu. Za dewizę życiową obrał sobie parafrazę słów Thoreaua:
"Zamiast miłości, zamiast pieniędzy, sławy i sprawiedliwości, obdarz mnie Prawdą."
Po ukończeniu studiów, w 1990 roku, Chris przekazał 24 000 dolarów oszczędności na konto organizacji charytatywnej Oxfam. Wyruszył w podróż po Ameryce Północnej pod przybranym imieniem i nazwiskiem "Alexander Supertramp". Podróżował przez Arizonę, Kalifornię i Południową Dakotę gdzie pracował na elewatorze zbożowym. Często żył bez grosza czy kontaktu z ludźmi. Latem 1990 roku dotarł do zbiornika Mead - jeziora-rezerwuaru wody - w okolicach Las Vegas. Przeżył powódź (tzw. błyskawiczną), lecz porzucił swój samochód
Nie będę już więcej o nim opowiadać - żeby nie odebrać Wam radości samodzielnego poznania tej postaci, przez film lub książkę.
Chris był świadom tego jak bardzo zatruty i zepsuty był świat wokół niego...Karierę uważał za wymysł XX wieku, zapragną dla siebie czegoś więcej niż wygodne, pełne "rzeczy" życie.
My mamy to szczęście w nieszczęściu że żyjemy w dostatku - mam tu na myśli posiadanie domu, jedzenia, dostępu do czystej wody, pokoju w kraju, dostępu do telewizji, internetu - jednak płacimy za to wysoką cenę - cenę wolności myśli, pragnień - wszechobecna propaganda i umiejętne wpieranie nam do świadomości tego konsumpcyjnego stylu życia - krzyczące z reklam przekonania że jak kupisz akurat ten "super inteligentny proszek do prania" to będziesz super matką i czystym ubraniem uszczęśliwisz rodzinę, kiedy już będziecie czyści to możecie przystąpić do posiłku - w kultowej sieciowej restauracji, gdzie Twoje dziecko dostanie zabaweczkę - kolejną rzecz do kolekcji - bo przecież musi mieć jeszcze 3 krasnoludki żeby być posiadaczem CAAŁEJ SERII - a rodzice co? kupują bo dziecko chce a dziecko chce bo? naoglądało się reklam. Jeśli przytyjesz (na skutek takiego śmieciowego odżywiania) to również możesz kupić - tabletki, kremy, pasy odchudzające - lekko, łatwo, bez wysiłku - "bo po co się przemęczać?". Wcale nie przesadzam - tak to się zaczyna a później kiedy obywatel jest już odpowiednio "przygotowany" do dorosłego życia - to tego by być
POSIADACZEM RZECZY - " kupuje rzeczy...dużo, nowych, błyszczących, modnych, teraz, natychmiast, musisz to mieć" - bardzo trudno wyrwać się z takiej rzeczywistości gdzie jak masz droższy, bardziej błyszczący samochód to ludzie myślą że jesteś "kimś". Człowiek chcący wyzwolić się z takiego "porządku świata" musi się od niego odciąć, odciąć od bezsensu by ustanowić dla siebie nowy ład - tak jak to zrobił Chris. Zakupy to odpowiedź na ukształtowane w nas pragnienia i potrzeby - ważne byśmy byli świadomi źródła ich pochodzenia. Nie namawiam do ascetycznego stylu życia - zachęcam do zadania sobie pytań "Dlaczego i po co kupuję tą rzecz? Czy jest mi niezbędna żeby zaspokoić daną potrzebę".
Komentarze
Prześlij komentarz